O. Charles Arminjon - Koniec świata doczesnego i tajemnice życia przyszłego

Pomimo upływu ponad 120 lat od pierwszego wydania, książka nie traci nic ze swej duchowej aktualności. Wyjaśnia prawdy wiary w sposób pewny, opierając się na autorytecie Biblii i Ojców Kościoła.

Na gruncie tej nauki wyrosła też św. Teresa od Dzieciątka Jezus. Doktor Kościoła gorąco polecała tę lekturę wszystkim poszukującym prawdy.
Wierzymy, że i dziś przez o. Arminjon, Bóg może nas - tak samo jak Teresę - oświecić, rozpalić pragnienia serca i pociągnąć do miłowania życia przyszłego.

Dlaczego wydano książkę „Koniec świata doczesnego..."? Odpowiedź jest krótka: między innymi dlatego, gdyż św.Teresa z Lisiuex czytała ją w młodości! Na tym właśnie gruncie tak pięknie wyrosła! A jest to ziemia nadal życiodajna... bo ewangeliczna. Karmiona słowami o. Arminijon, ukształtowana surową prawdą jego biblijnego stylu i dotknięta powiewem Ducha Świętego, niosącym jej zapach niebiańskiej krainy, doszła do pełni Miłości i Prawdy...

CZĘŚĆ 1
Czy będzie koniec świata?
Kim będzie Antychryst?
Jak będzie wyglądało zmartwychwstanie ciał i Sąd Ostateczny?

Na pytania te odpowiada o. Charles w pierwszej części książki Koniec świata doczesnego i tajemnice życia przyszłego. Autor pragnie uświadomić każdemu z nas, „że dramat rozgrywający się na ziemi będzie miał swoje rozwiązanie i swój koniec. Ludzkość wkroczy wówczas w nową fazę istnienia i wszystko, co cenimy i czego szukamy w obecnym życiu, zniknie jak cień i próżny dym. To pewny fakt, którego nadejścia nie zdołają powstrzymać nasze odkrycia ani cuda naszego geniuszu... Człowiek na ziemi jest niczym podróżny, żeglujący po burzliwym morzu czasu, a ziemia, która go nosi, jest tylko barką, dzięki której dopłynie do brzegu prawdziwego życia, gdzie śmierć nie ma żadnej władzy. Pewnego dnia wszyscy ludzie znikną z powierzchni tej ziemi, by przejść do pełni życia. To jest nasze PRZEZNACZENIE".

CZĘŚĆ 2
Niebo, czyściec, piekło
Niebo, które widzimy, i ziemia, którą zamieszkujemy, są przystankiem w podróży, namiotem rozbitym na jeden dzień, cieniem lepszego świata. Nasze przeznaczenie jest tajemnicą, której sam rozum nie wyjaśni. Wiara jednak unosi nasze myśli, umacnia odwagę, rozpala nadzieję. Mówi nam: nie bój się, nie zginiesz na krętej i niepewnej drodze. Nawet jeżeli stracisz wiele lat, jest nowe życie, którego obecne jest tylko odbiciem i obrazem.
Jako pielgrzymi i wygnańcy, mieszkamy teraz pod namiotami: ale w przyszłym życiu odnajdziemy stałe miejsce zamieszkania, które da nam PAN. Głupcem jest ten, kto nie rozumie nic z naszego przeznaczenia i nadziei - a naszym przeznaczeniem jest posiadanie Boga i życie wieczne. Zamieszkanie z Nim w cudownym miejscu, w którym nie ma cierpienia, w którym kosztuje się wielości i obfitości dóbr, a które potocznie nazywamy niebem.
Mówiąc o Sądzie Ostatecznym, który pewnego dnia nadejdzie, Jezus ustanawia równość między usprawiedliwieniem a potępieniem; między długością trwania chwały sprawiedliwych i długością kary bezbożnych. I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego (Mt 25,46). Jeśli więc życie wieczne nie ma żadnego ograniczenia w czasie, to i śmierć wieczna będzie również trwać bez końca.
Wierzymy, że Bóg pragnie zbawienia wszystkich ludzi i, jeśli tylko człowiek w Nim trwa, nie odmawia On nikomu owoców Odkupienia. Bóg nie stworzył piekła z własnej woli, przeciwnie, wykorzystuje całą swą mądrość, używa wszelkich forteli swej czułości i czyni wszystko, co w Jego mocy, by oszczędzić nam tego nieszczęścia.

CZĘŚĆ 3
Ofiara zbawienia - Eucharystia i wartość cierpienia ludzkiego

Eucharystia jest dwojaką tajemnicą: jest sakramentem, jednym z siedmiu sakramentów Nowego Przymierza, gdzie Jezus Chrystus, ukryty pod postaciami chleba i wina, jest obecny i pragnie być adorowany, dając się nam jako pokarm. Ponadto jest ofiarą, w której Baranek bez skazy odnawia pamiątkę swej Męki i Śmierci i jest rzeczywiście składany w ofierze.
Na Krzyżu i na ołtarzu Jezus Chrystus ofiarowuje swojemu Ojcu tę samą Śmierć. Na Krzyżu ofiarowuje swoją Śmierć dokonującą się; na ołtarzu Śmierć, która przeminęła i została spełniona. Na Krzyżu ofiarowuje siebie jako ofiarę odkupienia, a na ołtarzu jako ofiarę, dzięki której uczestnicy mogą doznawać nieustannie owoców tego odkupienia, jako Źródła nieskończonej łaski otwartego na Kalwarii. Na Krzyżu jako człowiek cierpiący, na ołtarzu jako człowiek przebóstwiony, Nowy i Chwalebny.

Spis treści: 


CZĘŚĆ 1:

Od redakcji 
Nota o autorze 
Wyjaśnienia redakcyjne 
WPROWADZENIE Z 1881 ROKU

KONFERENCJA PIERWSZA: 
O KOŃCU ŚWIATA. O ZNAKACH, KTÓRYMI BĘDZIE POPRZEDZONY I OKOLICZNOŚCIACH, KTÓRE BĘDĄ MU TOWARZYSZYĆ 
1. O KOŃCU ŚWIATA 
1.1. Czy nauka o końcu czasów jest prawdą pewną? 
1.2. Czy koniec ten jest daleki czy bliski?
1.3. W jaki sposób odbędzie się ta wielka i ostateczna przemiana? 
2. ZNAKI POPRZEDZAJĄCE KONIEC ŚWIATA 
2.1. Ewangelia o królestwie będzie głoszona po całej ziemi 
2.2. Prześladowanie Kościoła, cierpienia zapowiedzią chwały 
2.3. Pojawienie się szatana 
3. OKOLICZNOŚCI KOŃCA ŚWIATA 
3.1. Dobrobyt, pokój i bezpieczeństwo 
3.2. Ogień 
3.3. Kiedy to nastąpi?

KONFERENCJA DRUGA: 
O PRZEŚLADOWANIU ANTYCHRYSTA I NAWRÓCENIU ŻYDÓW
1. O ANTYCHRYŚCIE 
1.1. Pochodzenie Antychrysta 
1.2. Sposób działania
1.3. Znaki przyjścia 
2. OCZYSZCZENIE KOŚCIOŁA 
2.1. Czas próby 
2.2. Prześladowanie wierzących 
2.3. Dwaj świadkowie 
3. PANOWANIE ANTYCHRYSTA 
3.1. Rola Jerozolimy i narodu wybranego
3.2. Ostateczna walka i „nawrócenie" Żydów
Aneks 1 . Encyklopedia o Antychryście 
Aneks 2. O Henochu i Eliaszu 
Aneks 3. Czas przyjścia Antychrysta 
Aneks 4. O Jerozolimie 
Aneks 5. Aktualne i encyklopedyczne dane dotyczące dziejów Żydów 

KONFERENCJA TRZECIA: 
O ZMARTWYCHWSTANIU CIAŁ I SĄDZIE OSTATECZNYM 
1. PRAWDA O ZMARTWYCHWSTANIU CIAŁ 
1.1. Fundament wiary i moralności 
1.2. Prawda o zmartwychwstaniu wypływa z natury Boga, człowieka i świata 
1.3. Okoliczności i sposób zmartwychwstania oraz właściwości ciał     
2. PRAWDA O SĄDZIE OSTATECZNYM 
2.1. Pewność Sądu i powody jego zaistnienia 
2.2. Sędzia i miejsce Sądu Ostatecznego 
2.3. Powszechność Sądu Ostatecznego 
ZAKOŃCZENIE 

PODSUMOWANIE 

CZĘŚĆ 2:

KONFERENCJA CZWARTA: O PRZYBYTKU NIEŚMIERTELNOŚCI ALBO O STANIE CIAŁ UWIELBIONYCH PO ZMARTWYCHWSTANIU
1. O PRZYBYTKU NIEŚMIERTELNOŚCI
1.1. Świątynia nowego stworzenia 
1.2. Właściwości ciał uwielbionych 
1.3. Nowe niebo i nowa ziemia 
1.4. Chrystus źródłem odnowienia i nieśmiertelności 
2. ŻYCIE W NIEŚMIERTELNOŚCI 
3. DROGA DO NIEŚMIERTELNOŚCI 

KONFERENCJA PIĄTA: O CZYŚĆCU 
1. ISTNIENIE I NATURA CZYŚĆCA 
2. STAN DUSZ CZYŚĆCOWYCH 
3. MIŁOŚĆ KOŚCIOŁA DO TYCH DUSZ 
4. KARY CZYŚĆCA
4.1. Opóźnienie wejścia do Pełni
4.2. Kara ognia 
5. WOŁANIE DUSZ CZYŚĆCOWYCH 
Aneks 6. Modlitwy za zmarłych 
Modlitwa świętej Gertrudy za dusze zmarłych 
Modlitwa świętej Gertrudy do świętych dusz czyśćcowych 
Modlitwy do Matki Bożej za dusze zmarłe 
Aneks 7. Traktat o czyśćcu  św. Katarzyny z Genui - fragmenty 
Aneks 8. Oczyszczający ogień Miłości Bożej
I. Przyczyny cierpień dusz w czyśćcu 
1. Wzniosłość i nadmiar Światła Bożego 
2. Nędza i nieczystość duszy 
3. Spotkanie dwóch ostateczności 
II. Działanie ognia Miłości Bożej
III. Drzewo i ogień 

KONFERENCJA SZÓSTA: O WIECZNEJ KARZE PIEKŁA I LUDZKIM PRZEZNACZENIU 
1. CZY PIEKŁO ISTNIEJE I CZY PEWNYM JEST, ŻE JEGO CIERPIENIA SĄ WIECZNE? 
1.1. Piekło to dusza zamknięta na Miłosierdzie 
1.2. Piekło jest częścią ładu Bożego 
1.3. Piekło jest wieczne 
2. NATURA I MIEJSCE WIECZNEGO POTĘPIENIA
2.1. Oddzielenie od Boga na wieczność 
2.2. Wieczny ogień 
2.3. Miejsce piekła 
3. CZY ISTNIENIE PIEKŁA JEST SPRZECZNE Z MIŁOSIERDZIEM BOŻYM? 
3.1. Bóg jest Miłością 
3.2. Nieustannie pragnie udzielać przebaczenia 
ZAKOŃCZENIE 
Aneks 9. Fragment encykliki Sapientiae Christianae papieża Leona XIII 
Aneks 10. Święty Ignacy z Loyoli
Aneks 11. Święta Teresa od Jezusa 
Wizja piekła, jaką święta Teresa otrzymała od Boga 
Aneks 12. Fragment Dzienniczka świętej siostry Faustyny 

KONFERENCJA SIÓDMA: O WIECZNEJ SZCZĘŚLIWOŚCI I NADPRZYRODZONYM OGLĄDANIU BOGA 
1. O SZCZĘŚCIU WIECZNYM
2. OGLĄDANIE I POZNAWANIE BOGA W WIECZNOŚCI 
2.1. Czy będziemy oglądać Boga twarzą w twarz? 
2.2. Jak się to dokona? 
2.3. Czy będziemy widzieć bez ograniczeń? 
3. NIEBO - MIEJSCE MIŁOWANIA I RADOŚCI 

PODSUMOWANIE

CZĘŚĆ 3:

KONFERENCJA ÓSMA: CHRZEŚCIJAŃSKA OFIARA NARZĘDZIEM ZBAWIENIA
1. ISTOTA OFIARY 
2. EUCHARYSTIA - OFIARA DOSKONAŁA 
2.1. Czym jest? 
2.2. Kto ją składa? - Godność kapłaństwa Chrystusowego 
3. CHRYSTUS - OFIARA ZBAWIENNA 
4. SKUTECZNOŚĆ EUCHARYSTII W MOCY KRZYŻA 

KONFERENCJA DZIEWIĄTA: O JEDNOŚCI TAJEMNICY CIERPIENIA I ŻYCIA PRZYSZŁEGO 
1. OD STRONY NATURY 
2. CO DO ŁASKI 
3. CO DO CHWAŁY
4. POTRÓJNA ŚMIERĆ 

Podsumowanie





Zobacz inne książki autora: o. Charles Arminjon