Zestaw: Magna Polonia nr 12 + ks. Dariusz Oko - Lawendowa mafia

Przeżywamy trudne czasy. Skaczą na nas jak koza na pochyłe drzewo, rodzimi zaprzańcy wyją z radości, polskie ustawy pisze Mosad, a polskich ministrów zatwierdza ambasador Izraela. Dlaczego udostępniono Wawel na obrady Knesetu? Dlaczego prezydent nie ma czasu dla Kresowiaków, a nie wytrzyma dnia bez spotkania z rabinem Schudrichem? Gdzie jest ośrodek, w którym podejmuje się decyzje? Na Nowogrodzkiej czy na szabasowych kolacjach? Skąd sprzeciw wobec wznowienia ekshumacji w Jedwabnem? I wreszcie – dlaczego premierem w trybie nadzwyczajnym, ocierającym się o groteskę, zrobiono bankiera, a żydowskie gazety powitały go nagłówkiem – „świetny bankier na czele rządu”?

Walka z mową nienawiści jako knebel politycznej poprawności.

„Czy mój dziadek walczył o taką Warszawę w Powstaniu? Nie wydaje mi się…” – napisała na Facebooku Zofia Klepacka, wspaniała sportsmenka, medalistka olimpijska, odnosząc się do podpisania przez prezydenta stolicy, Rafała Trzaskowskiego tzw. „Karty LGBT+”.

Napisała ona rzecz oczywistą – wszak dewizą Wojska Polskiego, którego integralną część stanowiły walczące w Powstaniu Warszawskim oddziały Armii Krajowej, były słowa: „Bóg – Honor – Ojczyzna”, których to usunięcia z dokumentów paszportowych domaga się związany z lewicą rzecznik praw obywatelskich Adam Bodnar.

I oto za te słowa prawdy na Zofię Klepacką spadła lawina hejtu. Padały najgorsze możliwe wyzwiska i złorzeczenia. Nie brakowało życzeń śmierci w męczarniach. I co na to ci, którzy wzywają dziś do walki z mową nienawiści? Ano dla znacznej części z nich to właśnie Zofia Klepacka dopuściła się „mowy nienawiści”, za co spotkała się z „usprawiedliwioną reakcją”.

To najlepiej pokazuje, czym jest i czym ma być owa „walka z mową nienawiści”. Wcale nie chodzi o eliminowanie kłamstwa z przestrzeni medialnej. Nie chodzi o eliminowanie agresji czy promowanie kultury języka. A to istotnie są sprawy ważne i potrzebne. Ale nie o nie tu chodzi, o czym najlepiej świadczy przykład przedstawiony na wstępie.

Obecna kampania, której celem jest rzekomo „walka z mową nienawiści”, służy wyłącznie do kneblowania ust ludziom, którzy ośmielają się poruszać tematy, które w środowiskach próbujących narzucić nam „jedynie słuszny” światopogląd lewicowo-liberalny uznawane są za polityczne niepoprawne.

Winniśmy stać zdecydowanie na gruncie wolności wypowiedzi, co nie oznacza przyzwolenia na upowszechnianie kłamstw i manipulacji, na wulgarne wypowiedzi i agresję słowną. I tym zamierzamy się kierować, temu będziemy zawsze wierni.”

-Wojciech Kempa
Redaktor Naczelny

Z papieżami i biskupami przeciwko homoklikom w Kościele

Wstrząsająca, odważna książka, w której ks. Dariusz Oko, profesor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, podejmuje próbę rzucenia światła na działającą w Kościele homoseksualną lawendową mafię, która niczym ukryta choroba toczy organizm Kościoła. To zło, z którego wynikają nadużycia nie tylko seksualne, wiąże się z odrzuceniem wiary i świadomym wyborem grzechu, dewastującego Kościół od wewnątrz. Stąd tak ogromnie ważną sprawą jest kwestia zdemaskowania tej mafii, obrony przed jej jawnymi i zakulisowymi działaniami oraz znalezienia właściwego remedium na tę chorobę – chodzi o oczyszczenie Kościoła, który ma światu nieść światło Chrystusa, a nie skrywać w mroku oparów grzechu i zła ludzi, którzy wiarę zamienili na doczesne, chwilowe przyjemności, bogactwa, korzyści, wpływy i władzę.

    Książka księdza profesora Dariusza Oko to punkt zwrotny w oczyszczaniu Kościoła z homoseksualnych klik.

    ks. Marek Dziewiecki