Tanja - Likkutei Amarim - Tanya Zbiór Pism - Szneur Zalman z Ladów

❌ UWAGA! Drogi Kliencie, niniejsza oferta książki TANIJA stanowi PRZEDSPRZEDAŻ. Wysyłka książki, jak i innych pozycji z zamówienia nastąpi 21 LISTOPADA 2025. ❌

Tanya czy Tanija to wczesne dzieło filozofii chasydzkiej autorstwa rabina Szneura, założyciela chasydyzmu Chabad, opublikowane po raz pierwszy w 1796 roku. Choć jego oficjalny tytuł brzmi Likkutei Amarim, to księga powszechnie znana jest właśnie jako Tanya, co w języku aramejskim oznacza „nauczono”.  Tanya jest głównym dziełem filozofii Chabadu i podejścia Chabadu do mistycyzmu chasydzkiego, ponieważ definiuje jego ogólną interpretację i metodę. Późniejsza obszerna biblioteka szkoły Chabad, tworzona przez kolejnych przywódców, opiera się właśnie na podejściu Tanyi. 

Stosunek człowieka (Żyda) do Boga opiera się w Tanyi na założeniu, że każdy Żyd ma dwie dusze, a  dusze nie-Żydów zasadniczo różnią się od dusz Żydów. Dokładniej, Tanya głosi , że Żydzi mają dwie dusze: nefesz elokis (czyli duszę boską) i nefesz behamis (czyli duszę zwierzęcą), która nie jest z natury zła, lecz podstawowa. Natomiast nie-Żydzi mają tylko tę drugą duszę, co w konsekwencji znacznie ogranicza możliwość ich relacji z Bogiem. 

Tanya zajmuje się żydowską duchowością , psychologią i teologią z perspektywy filozofii chasydzkiej i jej wewnętrznych wyjaśnień kabały (mistycyzmu żydowskiego). Oferuje każdemu człowiekowi (czytaj Żydowi) rady , jak służyć Bogu w życiu codziennym.

Z Przedmowy autorstwa filozofa - Szmula Eksztajna:

„Tanja”, pełny tytuł: Likkutej Amarim, czyli „Zbiór wypowiedzi”. to podstawowe dzieło rabina Schneura Zalmana, założyciela ruchu Chabad-Lubawicz. Księga została napisana pod koniec XVIII wieku (wydana w 1797 r.) i stanowi fundament duchowej i filozoficznej doktryny Chabadu.  „Tanja” to jedno z najważniejszych dzieł mistycyzmu żydowskiego w ruchu Chabad-Lubawicz. Współcześni chasydzi z Chabad Lubvawicz, traktują Tanyę niemal jak mistyczną encyklopedię duchowości. (...) Samo słowo „Tanja” (תַּנְיָא) pochodzi  z języka aramajskiego, w którym zapisano dużą część Talmudu. Dosłownie znaczy: „Nauczano” albo „było nauczane” albo  „zostało nauczone w barajcie” (czyli w zewnętrznej tradycji rabinicznej). Słowo „Tanja” często pojawia się na początku cytatów w Talmudzie, kiedy rabini wprowadzają naukę pochodzącą spoza głównego tekstu Miszny. Symbolicznie wskazuje na zakorzenienie księgi w żydowskiej tradycji mądrości i duchowego nauczania

O cadyku Szneurze Zalmanie z Ladów i Chabad Lubawicz

Rabin Schneur Zalman z Ladów (1745–1812) to jedna z kluczowych postaci nowożytnego chasydyzmu. Cadyk urodził się w Łoźnej/Ladowie i przez wiele lat wykładał oraz tworzył w miejscowości Ladów, która przylgnęła do jego imienia. To w Ladowie powstały główne idee ruchu Chabad, które łączyły mistykę z intelektualizmem. W Ladowie rabin Zalman prowadził jesziwę tzn. szkołę religijną, przyjmował uczniów i spisywał swoje nauki, które później trafiły do księgi „Tanja” (Likkutei Amarim). Miasteczko Ladów stało się pierwszym centrum chasydzkim Chabadu.

Jako zwierzchnik i myśliciel założył nurt Chabad — chasydyzm intelektualny, w którym rozum i refleksja - Chochma/mądrość, Bina/zrozumienie, Da’at/poznanie – (ChaBaD) służą pogłębieniu życia religijnego. Najważniejsze jego dzieło, Tanja (Likkutei Amarim), stanowi systematyczną „mapę duszy”: analizę dwóch zasad w człowieku; duszy boskiej i duszy zwierzęcej oraz praktyczny program duchowego samoprzekształcenia. Schneur Zalman jest także autorem i redaktorem prawniczego opracowania Shulchan Aruch ha-Rav, które miało wpływ na praktykę halachiczną w jego środowisku. Teksty Zalmana pozostają do dziś centralnym punktem studiów w ruchu Chabad-Lubawicz i wywierają szeroki wpływ na współczesną myśl syjonistyczną - tłumaczy Szmul Eksztajn