Pakiet - Msza Trydencka

Wykład Ofiary Mszy Świętej - Marcin z Kochem

Ksiądz Marcin z Kochem wyjaśnia tajemnice Mszy Świętej, a także opisuje występujące przeciwko Niej herezje. Według autora Msza Święta jest najlepszą ofiarą dziękczynną, najskuteczniejszą ofiarą błagalną, czy też najpotężniejszą ofiarą pojednawczą. Uczestniczenie w niej jest zatem ogromnie ważne.

Mszał Rzymski z dodaniem Nabożeństw Nieszpornych 1949 r. - O. G. Lefebvre

Czym wyróżnia się Mszał O. G. Lefebvre z 1949 r.?

Dzieło O. G. Lefebvre to nie tylko mszał, ale i księga do nieszporów (na co ważniejsze dni), czyli wesperał – tak określała go s. Maria Renata od Chrystusa (współtwórczyni jego pierwszej polskiej edycji – z lat’30 XX w.). Zawiera także prymę, kompletę niedzielną, jutrznię za zmarłych i wielkotygodniowe ciemne jutrznie. Coraz więcej osób odmawia (przynajmniej część) Breviarium Romanum; mało kto jednak sięga przy tym po papierowe wielotomowe wydania łacińskie – większość korzysta z form elektronicznych – trzeba jednak przyznać, że modlitwa z udziałem ekranu zawsze przegrywa z modlitwą z książki (zwłaszcza pięknie wydanej).

Różnice z Mszałem Rzymskim z 1963 (oprac. Benedyktyni Tynieccy)

Począwszy od roku 1955 w liturgii zaczęły pojawiać się zmiany, które miały za zadanie „oczyścić” liturgię z „niepotrzebnych naleciałości”. W praktyce było to stopniowe okradanie Służby Bożej z jej bogactwa modlitw i obrzędów. Wydana w 1962 r. ostatnia edycja Mszału Rzymskiego była zubożona o wiele elementów które były w nim w ciągu wieków. Zaletą obecnego wydania jest to, że zawiera niezmienione modlitwy i pełny tradycyjny kalendarz z oktawami świąt i wigiliami (zniesionymi po 1956 r.). Słabością może być fakt, że osoba mniej wprawna może niekiedy nie wiedzieć dlaczego czasami bywa rozbieżność jeżeli kapłan odprawia korzystając z mszału ostatniej przedsoborowej edycji z 1962 r.
Niektórzy kapłani korzystają (kierując się świadomym wyborem) z mszałów ołtarzowych sprzed reform Piusa XII, a wielu wiernych kształtuje swoją pobożność, obchodząc – niejako prywatnie, zwyczajowo (np. przez pochylanie się nad introitem i kolektą dnia) – dawne wigilie, oktawy i ryty świąt świąt itd.

Warto nadmienić, że obecna edycja (pełniejsza) zawiera prawie w całości edycję nowszą (uboższą), ale już nie odwrotnie. Mszał ten posiada także szereg wartościowych elementów, których brak w późniejszym wydaniu z '63, są to:
- krótki katechizm kard. Merciera,
- pełne modlitwy przed i po Mszy św.
- pokropienie przed sumą,
- łacińskie teksty wielkich antyfon maryjnych,
- tradycyjny podział świąt, oktawy, wigilie etc.
- Kyriale ze współczesną notacją.
- pełne tłumaczenie łac.-pol. wszystkich sakramentów
- I wiele innych pięknych modlitw i komentarzy

Kim był autor?

Ojciec Gaspar Lefebvre przyszedł na świat w Lille 17 czerwca 1880 roku. Uczył się w szkole opactwa w Maredsous – tam też przywdział habit w roku 1899, śluby zaś złożył rok później. Święcenia kapłańskie otrzymał w roku 1904.
Od 1906 do 1914 roku przebywał w Brazylii ze swoim mistrzem – Domem Gérardem van Caloen, któremu to powierzono misje reformy tamtejszej kongregacji benedyktynów. Powrócił do Europy w celu pozyskania pieniędzy i znalezienia ludzi chcących wspomóc misję w Brazylii. Wojna wymusiła na nim pozostanie w Lille, wtedy też próbował swoich sił w posłudze duszpasterskiej, a także zaczął publikować drobne komentarze liturgiczne. Na prośbę opata Saint-André-lez-Bruges w Belgii wstąpił do tegoż opactwa, którego był przeorem w latach 1919-1926.
W 1920 roku opublikował Mszał dzienny i nieszporny, którego pierwszy tom ukazał się w 1921 roku. Stopniowo opracował osiemnaście wersji, dostosowanych do różnych odbiorców. Publikacje te odniosły olbrzymi sukces: w ciągu trzech lat sprzedano ponad 100 000 egzemplarzy pierwszego wydania. W sumie dzieło to doczekało się aż osiemdziesięciu wydań. Przetłumaczono je na wiele języków m.in. na: angielski (1924), hiszpański (1930), polski (1931), włoski (1936), portugalski (1939).
Ojciec Lefebvre poza wymienionym Mszałem jest autorem także szeregu innych publikacji m.in. szlagierowej pozycji „Liturgia. Jej podstawowe zasady”, które po raz pierwszy wydano w 1920 roku we Francji.
Co ciekawe, Ojciec Lefebvre i arcybiskup Marcel Lefebvre byli dalekimi kuzynami – posiadali wspólnego przodka (Jean-Baptiste Lefebvre 1745-1790).
Ojciec Gaspar Lefebvre zmarł 16 kwietnia 1966 roku.

Wyjątkowe wydanie

Warto zwrócić uwagę także na walory edytorskie Mszału – oprawiony w okładkę ze skóry ekologicznej ze złoceniami prezentuje się nadzwyczaj kunsztownie. Wizualnym walorem książki są także pozłacane brzegi, funkcjonalności publikacji nadaje zaś aż sześć tasiemek, za których sprawą z łatwością odnajdziemy się w tekście.

Dzieło występuje także w wersji oprawy wykonanej ze skóry z zamkiem – to bardzo funkcjonalne rozwiązanie, za którego sprawą strony naszego Mszału pozostaną nienaruszone w czasie podróży. Tego typu okładka nie dość, że stanowi swoisty futerał, to dodatkowo rewelacyjnie się prezentuje – poza złoceniami, upiększono ją także ciekawym tłoczeniem. Tak samo, jak w przypadku pierwszej wersji Mszał posiada pozłacane brzegi oraz sześć tasiemek.

Do produkcji Mszału wykorzystano papier biblijny.

Co znajdziemy w Przewodniku dla początkujących po tradycyjnej Mszy łacińskiej?

Przewodnik dla początkujących po tradycyjnej Mszy łacińskiej to dzieło skomponowane z myślą o osobach pragnących rozpocząć swoje uczestnictwo w liturgii w Nadzwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego.
Aby udział wiernych był świadomy, czynny, a co za tym idzie owocny, wszystkie czynności odbywające się w trakcie Mszy Świętej winny być dla niego w pełni zrozumiałe – stąd też ten podręcznik. Jego misją jest objaśnienie poszczególnych fragmentów liturgii ze szczególnym odniesieniem się do postawy, jaką na każdym etapie Mszy Świętej powinien przyjąć wierny. W książce zostało także uwzględnione objaśnienie Sanktuarium oraz Modlitwy łacińskie: Znak Krzyża, Modlitwa Pańska, Pozdrowienie Anielskie, Chwała Ojcu, Witaj Królowo.